Efekt Pigmaliona a wychowanie

Efekt Pigmaliona a wychowanie

Autorem artykułu jest Alicja Sieklucka

Król Cypru- Pigmalion zakochał się w wyrzeźbionym przez siebie posągu kobiety. Dał jej na imie Galatea. Co ma wspólnego rzeźba Pigmaliona z wychowaniem Twojego dziecka?

Efekt Pigmaliona możemy inaczej nazwać efektem oczekiwań w stosunku do innych.

Efekty te są bardzo istotne zarówno w relacjach osobistych (partner, dzieci, rodzice) jak i zawodowych (oczekiwania przełożonego do podwładnych, podwładnych do przełożonego, relacje koleżeńskie).

Szczególnie widoczny jest w szkole !

Widzimy, interpretujemy i zapamiętujemy to, co jest zgodne z naszymi oczekiwaniami. Co jest zgodne z “rzeczywistością” do jakiej się przyzwyczailiśmy. Wymaga czasu, „zatrzymania się na chwilę”, by faktycznie zobaczyć człowieka. To sprawia nam trudność. Nie chce się nam. Zbieramy potem konsekwencje naszego lenistwa emocjonalnego.

Obyśmy zbierali jedynie to co wynika z „Efektu Galatei“.To wspaniała, pozytywna konsekwencja ludzkich zachowań na pozytywne oczekiwania odnośnie zachowania się . Oczekujesz, że dziecko będzie grzeczne, miłe, dobrze się uczyło , pracowite, koleżeńskie...i takie się staje. Takie jest!

Niestety jest jeszcze „Efekt Golema” (w tradycji żydowskiej istota utworzona z gliny na kształt człowieka, ale pozbawiona duszy rozumiejącej) - polegający na niekorzystnym ocenianiu osoby, która wywiera negatywne wrażenie.

Jesteśmy skłonni przypisywać jej ujemnych cechy, zamiary, zachowania…. Oczekujesz od dziecka złych zachowań? Nie wierzysz w nie? Nie ufasz?– z dużym prawdopodobieństwem to masz.

Efekt Rosenthala :

Wierzysz, dajesz swoją uwagę- ludzie dostosowują się do twoich oczekiwań. Twoje oczekiwania stają się rzeczywistością.

Badania przeprowadzono również w szkole. Wybrano uczniów losowo, zaś nauczycielom powiedziano, że są to dzieci z największym potencjałem. Jaki był efekt – Efekt Pigmaliona.

Wytypowane – przeciętne dzieci - osiągnęły najwyższe wyniki.

1. Zmienił się klimat w stosunkach nauczyciel - uczeń. Nauczyciel był bardziej życzliwy dla dzieci, które „przecież są inteligentniejsze od innych”. Więcej się do nich uśmiechał, dawał im częstszy kontakt wzrokowy, używał ciepłego tonu głosu.

2. Więcej poświęcał czasu na wyjaśnienie trudnego zagadnienia dzieciom „zdolniejszym”. Chętniej i życzliwiej odpowiadał na ich pytania.

3. Zadawał trudniejsze zadania do domu dzieciom „zdolniejszym”, więcej od nich wymagał, przy czym ciągle im mówił jak na nich liczy i w nie wierzy.
4. Stwarzał okazje do wykazania się, do prezentacji swoich umiejętności, do pokazania swojego sukcesu. Pokazywał przy tym autentyczne zadowolenie i dumę z osiągnięć ucznia.

„Pewien chłop nie mógł odnaleźć swojej siekiery. Podejrzewając, że zabrał ją syn sąsiada, zaczął go bacznie obserwować. Tamten miał typowy wygląd złodzieja siekier. Miał twarz złodzieja siekier. Słowa, które wypowiadał mogły być tylko słowami złodzieja siekier. Cała jego postawa i wszystkie zachowania zdradzały człowieka, który ukradł siekierę.

I wtedy zupełnie przypadkiem chłop odnalazł swoją siekierę, przesuwając stos drewna. Kiedy następnego dnia przyjrzał się jeszcze raz synowi sąsiada, stwierdził, że nie ma on ani w wyglądzie, ani w postawie, ani w zachowaniu nic, co przypominałoby złodzieja siekier.”

Przypowieść chińska przypisywana Li Juku

Czego oczekujesz od swojego dziecka ?

---

Alicja Sieklucka

http://szkolnedziecko.pl Porady dla rodziców

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl